මේකයි කතාව...මගේ මහත්තයා ගෘහ නිර්මාණ සැලසුම් ශිල්පියෙක්.ජනවාරි 1වෙනිදා පෝය නේ.ඒ නිසා මුකුත් වැඩක් තිබුනේ නෑ.දෙවැනිදා ඉඳන් තමයි හැමෝම වැඩ පටන් ගත්තේ.මගේ ඔෆිස් එකේ පැවැත්වෙන පිරිත් සහ තේ පන් සංග්‍රහයට පොඩි කෑමකුත් හදාගෙන උදේ 6.30 අපි දෙන්නා මගේ ඔෆිස් එකට ආවා.මාව බස්සලා එයා ආපහු ගියා.ගෙදර ගිහින් කාලා බීලා කලින් බාරගෙන තිබුන ප්ලෑන් එකකුයි ඇස්තමේන්තුවකුයි අදාළ කෙනාට ගිහින් දෙන්න පිටත් උනා.ඒක දීලා වසරේ පලවෙනි ලැබීම විදියට ප්ලෑන් එකට අදාළ මුදලත් අරගෙන අක්කගේ හොටෙල් එකට ගියා අවුරුද්දේ අක්කවත් බලල එන්න.ඒ කඩේ ජෝඩුවක් ඉඳගෙන තේ බොන ගමන් අක්කාගෙන් ඇහුවලු මේ නිවාස සැලසුම් බෝර්ඩ් එකේ තියන කෙනා කව්ද එයාව කොහොමද අපි හම්බෙන්නේ කියලා..එතකොට මගේ මහත්තයත් එතනලු.අක්කා ඉතිං මේ ඉන්නේ කියල එයාව පෙන්නලා.
ඊට පස්සේ අදාළ තොරතුරු කතා කරගෙන ඉඩම බලන්න යන්න වෙලාවක් දාගෙන ඒ වැඩේ එතනින් ඉවරයි.අක්කටයි මල්ලිටයි දෙන්නටම සතුටුයි අවුරුද්දේ වැඩ පටන් ගත්තු දවසෙම ප්ලෑන් එකක් ආවනේ.එතකොටම තව අන්කල් කෙනක් ඇවිල්ලා තවත් ප්ලෑන් එකක් ඇඳගන්න.එයත් එක්කත් ඒ අදාළ විස්තර කතා කෙරුවලු.
"පුතා වජිර හවුස් එකේ වැඩ කරාද?" ඒ අර අන්කල්
"නෑ අන්කල්"
"හරි පුතා අපි තට්ටු දෙකට ගේ හදන්න හිතන් ඉන්නේ.ඉඩම බලන්න යමුද"
"අන්කල් ට හදිස්සිම නම් මම දැන් එන්නම්.ලොකු හදිස්සියක් නැත්නම් වෙන වෙලාවක එන්නම්.එන පාර කියන්නකෝ."
අන්කල් යන පාර කිව්වලු.
"අන්කල් කවදට වගේද වැඩ පටන් ගන්න ඉන්නේ."
අන්කල් නෝ කතා..ටිකකින් මුලින් කියපු ටිකයි ගෙදරට යන පාරයි ආයේම කිව්වලු.
වයසක කෙනෙක්නේ කමක් නෑ කියලා මෙයා කිව්වලු,
"එහෙනම් අන්කල් යමු මම පිටිපස්සෙන් එන්නම් ඉඩමට"කියලා.
දෙන්නා යනවා...ඉස්සරහින් අන්කල් ඒ පාරේම මෙයත් යනවා.ඇතුලට ඇතුලට සැහෙන දුරක් ගිහින් පුංචි ගේ පොඩ්ඩක් එක්ක තියන ඉඩමකට ආවලු.
"පුතා මේක තමා ඉඩම.මේකේ අර පැත්තට වෙන්න තමයි ගේ හදන්න ඉන්නේ."
එතකොටම ඇන්ටි ආවලු එලියට.
"අපි අපේ පුතාට තමයි ගේ හදන්නේ.එයාට ඕන විදියට තමයි හදන්න ඕන.එයත් එක්කත් කතා කරලා බලමු.එයා සල්ලි ටික ආව ගමන්ම මේ මුළු වත්ත වටේටම වැට ගහනවා කිව්වා."ඒ ඇන්ටි.
"එහෙනම් අපි දිශා ටික එහෙම බලමුකෝ"කියලා අපේ එක්කෙනා මාලිමාව එහෙම එලියට අරන් බැලුවාලු.එතකොටම ඇන්ටි ගෙට ගිහින් කොලේකුයි පෑනකුයි අරන් මොනවදෝ ලියනවලු...අන්කලුයි ඇන්ටි අමුතු විදියට හිනා වෙවී ලු මේ හැමදේම කියන්නේ කරන්නේ.මෙයාට ටිකක් සැකයකුත් හිතුනලු මේ දෙන්නා ට මොකක් හැරි අවුලක් තියන දෙන්නෙක් වත් ද කියලා.කමක් නෑ කියලා අන්කල් එක්ක අදාළ දේවල් කතා කරාලු.එතකොටම ඇන්ටි ඇවිත් අර කොලේ දුන්නලු.
"මෙන්න පුතා දිශා ටික" කියලා.
ඉතිං මෙයා අන්කලුයි ඇන්ටි එක්ක ප්ලෑන් එකට අවශ්‍ය විස්තර කතා කරාලු.
ටික වෙලාවකින් අන්කල් "පුතා කොළඹ වැඩ කරාද?"ඇහුවලු.
"ඔව් අන්කල් වැඩ කරා ඇයි ?
"නෑ දැකල පුරුදුයි"
"නෑ අන්කල් ට මාව දකින්න විදියක් නෑ."
"නෑ නෑ පුතා මම මේ පෙරේදත් කොළඹ ගිහින් ආවේ.."
එතකොට ඇන්ටි හරි සතුටින් හිනා උනාලු...
"අර පුතා ලෝක වෙළඳ මධ්‍යස්ථාන බිල්ඩින් එකේ තියෙන්නේ ෂා එෆ් එම් එක.ඒකට මම ගියා.අර ෂා එෆ් එම් වාලම්පුරිය ට අපි කාර්ඩ් 5000ක් ලිව්වා..ඒත් ඒවා අරන් යන්න එන අය ඒ වෙනකොට මෙහෙට ඇවිත් ගිහින්.ඉතිං ෂා එකට කෝල් කරලා ඇහුවම පුළුවන් නම් ගෙනත් දෙන්න කිව්වා.මම හදිස්සියේම ඒක ගිහින් දීල ආවේ."ඒ අන්කල්.
"ඒකෙ අය කිව්වා ඔයාලට අනිවාර්යෙන්ම මේකෙන් ලොකු ත්‍යාග මුදලක් හම්බෙයි.බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්න කියලා.එකේ සල්ලි හම්බුනාම තමයි අපි මේ වැට ගහලා ගේ වැඩ පටන් ගන්න ඉන්නේ."ඇන්ටි කියපි....
☺☺☺මගේ මහත්තයට හිනා වෙන්නත් බෑ ලු තරහත් ගියාලු.
"අපි කලිනුත් සැරයක් දැම්ම.ඒත් වැඩේ මිස් උනා.මේ සැරේ නම් හරි.."අන්කල්...
මොනවා කරන්නද..පව් වයසක ජෝඩුවට බනින්නද?හිනා වෙන්නද?
"හරි අන්කල් එහෙනම් මගේ කාර්ඩ් එක තියනවනේ.පුතාට කියන්නකෝ මට කෝල් එකක් දෙන්න කියලා."
එහෙම කියලා ආවලු එන්න
